منصوریان می تواند گرانترین مربی لیگ شود

به غیر از سانتوس و نانگ سایر بازیکنان و مربیان نفت قراردادها مشروط دارند. این تصمیم همانطور که می تواند در صورت موفقیت خرج زیادی روی دست باشگاه بگذارد از طرفی هم می تواند در صورتی که نفت نتایج لازم را کسب نکند باعث شود که این تیم هزینه کمتری پرداخت کند و این طرح در حقیقت برای نفت بهره اقتصادی دارد.

در میان بازیکنان نفت تنها نانگ و سانتوس حاضر نشدند که با نفت قرارداد مشروط امضا کنند و بر همین اساس و آنچه که در سازمان لیگ به عنوان مبلغ قرارداد این دو بازیکن ثبت شده است. آلویس برترند نانگ مهاجم کامرونی تیم نفت با گرفتن مبلغ ۹۸۷ میلیون گران ترین بازیکن نفت است و بعد از او سانتوس قراردارد. همه می دانند که کارلوس سانتوس بازیکن برزیلی در فصل نقل و انتقالات بر سر مبلغ قرارداد با ذوب آهن به توافق نرسید و در نهایت از این تیم جدا شد. او با نفتی ها هم قرارداد سفت و سختی منعقد کرد و حاضر به پذیرش هیچ شرطی از جانب مسوولان این باشگاه نشد و در نهایت با قرارداد ۹۰۰ میلیونی دومین بازیکن گران قیمت نفت لقب گرفت.

شرایط قرارداد سایر بازیکنان نفت و همچنین کادر فنی این تیم بسیار متفاوت است. در سازمان لیگ رقم قرارداد علیرضا منصوریان سرمربی نفت که این تیم را در دو جام به فینال رساند و در آسیا هم نتایج خوبی کسب کرد تنها ۴۳۷ میلیون عنوان شده ولی در قرارداد منصوریان بندهای دیگری وجود دارد که این رقم را تا گران ترین مربیان لیگ بالا می برد. از آن جمله باید به حضور نفت در آسیا و صعود این تیم به مراحل بعدی نام برد که هر کدام می تواند مبلغ قرارداد منصوریان را افزایش دهد. در این قرارداد حتی حضور تیم نفت در فینال جام باشگاههای آسیا و بازی با تیمهای باشگاهی جهان هم در نظر گرفته شده است.

ولی قرارداد سایر بازیکنان بستگی به این دارد که آنها در چند بازی در زمین حاضر باشند و آیا در مدت حضورشان در زمین عملکرد مثبتی داشته اند یا نه؟! یعنی به طور مثال همانطور که یک بازیکن در خط هافبک می توانند رقیب هم پست خودش را کنار بزند و در زمین بازی کند، درصدی به قراردادش اضافه می شود بازیکنانی مثل مومنی و علیرضا عزت کرامت که در قرارداد گران تری به نسبت بقیه نفتی ها بسته اند در صورتی که در ۹۰ درصد بازی ها در زمین باشند به کل این مبلغ دست پیدا می کنند در غیر اینصورت اگر در ۸۰ درصد دیدارهای نفت به میدان بروند ۲۵ درصد از کل مبلغ قرارداد آنها کم می شود و اگر حضور در زمین این بازیکنان کمتر باشد باشگاه این اجازه را دارد که تا ۶۵ درصد این مبلغ را کسر کند.

به نظر می رسد که اعداد و ارقامی که برای پاداش و یا تنبیه بازیکنان نفت در قرارداد آنها در نظر گرفته شده در نهایت باعث می شود که بازیکنان نفت به نسب تیمهای مدعی ذوب آهن، سپاهان، تراکتور، فولاد و حتی استقلال و پرسپولیس رقم های کمتری دریافت کنند. شاید همین مساله هم باعث شده که آنها در این فصل اعتراض زیادی به پرداخت به موقع مطالباتشان داشته باشند.