اسکات کوپر: مردم سینما نمی‌روند که واقعیت‌ها را ببینند

اسکات کوپر کارگردان در جشنواره تلوراید با دفاع از نسبی بودن بیان حقیقت در سینما برای مخاطبان گفت: مردم سینما نمی‌روند که با مسایل واقعی روبه رو شوند.

این کارگردان که فیلم‌هایی چون «قلب دیوانه» و «خارج از کوره» را در کارنامه‌اش دارد در کنار جوئل ادگرتون بازیگر و کارگردان‌هایی چون خاویر جیانولی و نیکلاس سدا در میزگردی درباره چگونگی نمایش حقیقت از زندگی واقعی روی پرده سینما صحبت کرد.

وی گفت: ممکن است من اشتباه کنم، اما مطمئن نیستم که سینماروها بیایند تا یک داستان واقعی را ببینند. فکر می‌کنم آنها می‌خواهند حقیقت روانشناختی، انسانیت و احساسات عمیق را ببینند.

کوپر که با تریلر جدیدش «عشای ربانی سیاه» با بازی جانی دپ حسابی با اقبال روبه رو شده در این فیلم داستان ویتی بولگر یک خلافکار غیرمشهور بوستونی را روی پرده برده است. او ادعا کرد هنگام ساخت فیلم از بیان حقیقت گریزان بوده است.

وی گفت: ما در برابر برخی از فصل‌های تاریخی که می‌توانست روایت‌مان را بهتر کند آزادی عمل به خرج دادیم، اما آنچه من می‌خواستم به دست آورم حس این مردان و زخم عاطفی که آنها به شهر زدند بود. من احساس مسئولیت می کردم که حق داستان را ادا کنم.

او در این باره نیز صحبت کرد که آرزویش این بود تا به تصویر کشیدن خشونت را بدون تمایلی به شخصیت خود بولگر که جانی دپ نقشش را بازی کرده است، بیان کند. وی گفت: آنچه در خط مقدم ذهن من جای گرفته بود، تصویر قربانیان و خانواده‌هایشان بود.

در این نشست جوئل ادگرتون نیز حضور داشت که در فیلم در نقش مامور اف‌بی‌آی ظاهر شده است. او درباره نقشی که ایفا کرده است، گفت: شبیه شکار استخوان‌های یک دایناسور است. انگار یک مقدار معینی از آنها را به دست آورده‌ای و بعد احساس می‌کنی باید آن را با چیزی پر کنی و شکل دهی تا با آن به قصه برسی. اگر مسئولیت زیاده از حد برای به تصویر کشیدن دقیق شخصیت داشته باشی، آن وقت کار شبیه یک ماموریت احمقانه از آب درمی‌آید.

ادگرتون که برای بازی، نویسندگی و کارگردانی تریلر «هدیه» با تحسین زیادی روبه رو شده است درباره بازی هلن میرن در نقش ملکه که اسکار را برایش به ارمغان آورد هم صحبت کرد و از آن به عنوان یک نمونه مهم نمایشی یاد کرد.

وی گفت: در آن نمایش او تقریبا یک ملکه جدید بود و البته یک نوع خوبش هم بود. بازیگر بودن و گفتن داستان یک شخصیت واقعی به این معنی است که جنبه‌هایی از شخصی را بیان کنی که هرگز به آن دسترسی نداشتی. برای مثال، ملکه یک شخصیت خیلی مردمی است و شما نمی‌دانید او در جاهای خصوصی چه جور رفتار می کند.

ادگرتون درباره اهمیت فیلمنامه هم حرف زد و این که چقدر خطرناک می‌شود اگر زندگی در فیلمنامه به چالش کشیده نشود. وی در این باره گفت: اگر سر کار بروی بدون این که بنیان کار را داشته باشی، وحشتناک است. این تفکر که در هالیوود اغلب شروع به تولید و فیلمبرداری می‌کنند بدون این که فیلمنامه نوشته شده باشد، ترسناک است. اگر سعی می‌کنیم یک قصه واقعی را بیان کنیم نیاز به فیلمنامه‌ای داریم که باید بر مبنای سرنخ‌ها شکل گرفته باشد.

فیلم «عشای ربانی سیاه» با نمایش در جشنواره فیلم تلوراید به عنوان یکی از مدعیان اسکار مطرح شده است.