اینجا آخر دنیاست؛ روستای «آلبونیس»؛ نه آب وجود دارد، نه برق و نه مدرسه!

اهالی روستای «آلبونیس» از داشتن امکانات اولیه زندگی همچون آب، برق و حتی مدرسه محروم هستند.

آب لوله‌کشی نداریم و اکنون آب مصرفی مورد نیاز را زنان روستا با طی کردن دو کیلومتر فاصله رودخانه تا منزل به‌وسیله قابلمه روی سر خود حمل می‌کنند تا لیوان آبی برای آشامیدن یا آبی برای شستن داشته باشند، آب شرب را به‌صورت روزانه از دوره گرد‌ها که آب می‌فروشند می‌خریم و کسانی که بضاعت مالی خوبی ندارند به‌‌ همان آب رودخانه که شور و بی‌مزه است، اکتفا می‌کنند، در طول روز با وجود گرما و شرجی «هفت تا هشت ساعت» قطعی برق داریم و…

 این درددل‌ها را یکی از اهالی روستای آلبونیس می‌گوید.

در روستای «آلبونیس» گاهی آب مصرفی اهالی روستا به‌وسیله انشعابی از ایستگاه پمپاژ آب خام، پادگان ۶۴ تامین می‌شود و این ایستگاه یک‌روز کار می‌کند و ۲ ماه خراب است و اهالی روستا مجبور به آوردن آب از رودخانه می‌شوند.

این روستایی می‌گوید: برخی خانواده‌ها نمی‌توانند کولر منزل خود را روشن کنند و از شدت گرمای ۵۰ درجه به سایه درختان و خانه‌ها پناه می‌برند، به گفته اهالی روستا تاکنون چندین کولر و یخچال در خانه‌های روستا سوخته است که با توجه به اوضاع بد معیشتی مردم به زحمت می‌توانند مجدد نسبت به تهیه این وسایل اقدام کنند.

در این روستا هر کس بسته به موقعیت و شرایط معیشتی خود به حل مشکلات می‌پردازد.

*شب‌های روستای «آلبونیس» تاریک و ترسناک است

بخشدار روستای آلبونیس اما از نگرانی‌های خود در فصل زمستان و باران اظهار کرد: خیابان‌های پر آب با گل و شل زیاد، زحمت رفت و آمد را برای دانش‌آموزان دو چندان می‌کند و من مجبور می‌شوم بدون اینکه مسئولیتی در این مورد داشته باشم و برای اینکه لباس و وسایل دانش آموزان در گل خیابان کثیف نشود آن‌ها را با ماشین خودم جابه‌جا کنم.

رحمان فاضلی ادامه داد: شب‌های روستا تاریک و ترسناک است و این عامل بیشتر به امنیت منطقه دامن می‌زند.

فاضلی، از زباله‌های تلنبار شده در داخل و اطراف روستا نیز سخن گفت و اضافه کرد: هر چند وقت یک‌بار این زباله‌ها به‌وسیله تراکتور جمع آوری کرده و به نقطه دور‌تر از روستا می‌بریم.

*دانش آموزان در ششم ابتدایی فارغ‌التحصیل می‌شوند!

بخشدار روستای آلبونیس اظهار کرد: یک مدرسه دو کلاسه ابتدایی که ۶ پایه در آن مشغول به‌تحصیل هستند تنها مکان آموزشی و فرهنگی روستا بود که آن هم دانش آموزان بعد از اتمام پایه ششم به‌دلیل مشکلات راه و نداشتن هزینه ترک تحصیل می‌کنند، این ترک تحصیل داستانی است که همه دانش آموزان روستای «آلبونیس» آن را خوب یاد گرفته‌اند.

این در حالی است که مدیرکل آموزش و پرورش خوزستان در این رابطه اظهار کرد: ساخت مدرسه یا اضافه کردن پایه‌های آموزشی جدید مستلزم رسیدن به حد نصاب جمعیت دانش‌آموز آن منطقه است.

محمد تقی‌زاده، بررسی و مطالعات لازم در روستای آلبونیس را جزو برنامه‌های کاری خود عنوان کرد و افزود: در سال تحصیلی آینده اقدامات لازم برای رفع این مشکلات صورت می‌گیرد.

*اعتبارات ساماندهی برق روستا‌ها به «آلبونیس» نرسید!

علیرضا شکرخدایی اظهار داشت: طبق بند ۶۹ ماده واحد بودجه کل کشور، مصوبه ۱۳۹۲، عوارض برق از شهروندان گرفته شود که از مجموع عوارض کسر شده از شهروندان، میزان اعتبارات مورد نیاز به منظور ساماندهی برق روستا‌ها مشخص خواهد شد.

وی تصریح کرد: در روستای «آلبونیس» ۱۵۰ خانوار سکونت دارند که از مجموع این ۱۵۰ خانوار فقط ۴۰ خانوار از کنتور برق بهره می‌برند.

روابط عمومی شرکت توزیع نیروی برق اهواز ادامه داد: از مجموع ۴۰ خانواری که کنتور برق دارند ۲۵ کنتور از مدار خارج شده و ۱۵ خانوار برق قانونی دارند.

شکر خدایی با بیان اینکه ۲۵ خانوار از مجموع ۴۰ خانواری که دارای کنتور برق دارند مصرف آن‌ها صفر و با انداختن قلاب از برق استفاده غیر قانونی می‌کنند گفت: ۴۰ خانوار دارای کنتور برق چیزی حدود ۴۵ میلیون تومان به شرکت برق اهواز بدهکار هستند.

وی با اشاره به استفاده غیرمجاز از برق و تخریب شبکه برق‌رسانی در روستا تاکید داشت: تا زمانیکه برق غیرمجاز در روستا جمع‌آوری نشود نمی‌توان اقدام به ساماندهی روستا کرد.

این درحالی است که از سال ۸۶ کار ساماندهی برق ۴۲۷ روستا در اطراف اهواز آغاز شده که به گفته شکرخدایی برق۳۸۶ روستا ساماندهی شده و در حال حاضر ۴۱ روستا مانده‌اند که آنچه از شواهد پیداست متاسفانه «روستای آلبونیس» جزو این ۴۱ روستا است که شرکت توزیع نیروی برق منتظر است آلبونیسی‌ها بدون مهیا کردن شبکه انتقال برق توسط شرکت توزیع نیروی برق، اهالی روستا برق غیر مجاز را جمع آوری کنند.

*پروژه آب‌رسانی «روستای آلبونیس» در انتظار اعتبارات دولتی

معاون بهره برداری آب و فاضلاب روستایی استان خوزستان اما نظر متفاوتی با شرکت توزیع نیروی برق اهواز ندارد.

عبدالحمید گرامی‌پور اظهار کرد: روستاهای «آلبونیس ۱ و ۲» واقع در دهستان الهایی هستند که این دو روستا تحت پوشش مجتمع آب‌رسانی به‌نام «حاشیه دز» هستند.

وی افزود: پروژه آب‌رسانی ۱۷ روستا در دست عملیات اجرایی است که روستای «آلبونیس» یکی از آن‌ها است.

معاون بهره برداری آب و فاضلاب روستایی خوزستان ادامه داد: عملیات اجرایی پروژه۱۷ روستا به‌منظور ایجاد تصفیه خانه، لوله کشی و خطوط انتقال شبکه به میزان ۸۰ درصد پیشرفت فیزیکی دارد.

گرامی‌پور با بیان اینکه اعتبارات شرکت آب و فاضلاب روستایی اهواز کاملا دولتی است و بدون تامین اعتبار نمی‌توان پروژه‌های آب‌رسانی را ادامه داد، بیان کرد: پروژه آب‌رسانی ۱۷ روستا هنوز به روستای آلبونیس نرسیده که در صورت تامین ۹۵ درصد از اعتبار این روستا تحت پوشش خواهد گرفت.

وی، کل اعتبار پروژه آب‌رسانی را ۵ میلیارد و ۷۰۰ میلیون تومان عنوان کرد و خاطرنشان کرد: به‌منظور تکمیل پروژه به ۴ میلیارد و ۴۰۰ میلیون تومان اعتبار نیاز است.

معاون بهره‌برداری آب و فاضلاب روستایی خوزستان گفت: پروژه آب‌رسانی به ۴۱۵ روستا نیز از سال ۸۷ آغاز شده و اعتبارات پروژه طی چند مرحله اختصاص داده شده است و جالب اینکه طی این چند سال هنوز عملیات اجرایی آب‌رسانی به این روستا نرسیده است.

گرامی‌پور با بیان اینکه برای آب‌رسانی روستا‌ها پروژه‌هایی را پیش‌بینی می‌کنند و بعد مصوب شدن پروژه‌ها اجرایی می‌شوند خاطر نشان کرد: اکثر روستا‌ها زیر ۲۰ خانوار هستند و از لحاظ اولویت جزو پروژه‌ها قرار نمی‌گیرند.

گرامی‌پور تاکید کرد: هیچ کدام از مسئولان یا معتمدین محلی درخواستی مبنی بر داشتن آب سیار از شرکت آب و فاضلاب روستایی نداشتند.

وی ادامه داد: هزینه تانکر آب ۱۵۰ هزار لیتری ۱۵۰هزار تومان است که ۱۳۵ هزار تومان آن را دولت به‌ عنوان سوبسید پرداخت ۱۵۰ می‌کند.

گرامی‌پور، با بیان اینکه آب تانکر‌ها بهداشتی و مورد تایید ماست افزود: هر تانکر آب ۱۵ خانوار را تامین خواهد کرد.

به گزارش خبرگزاری فارس، در خوزستان هستند هنوز روستاهایی که در دل محرومیت قرار دارند و نتوانسته‌اند مانند سایرین پیشرفت کنند، که روستای «آلبونیس» از این مناطق است.

روستایی که بیش از اینکه درگیر مشکلات داخلی خود باشد مورد بی‌مهری و کم‌لطفی مسئولان قرار گرفته است، روستایی که فاقد بسیاری از امکانات اولیه از جمله راه، برق، آب آشامیدنی و فضای آموزشی مناسب است.

روستای آلبونیس از توابع بخش مرکزی اهواز و ۴۰ کیلومتری ضلع غربی مرکز استان و انتهای مسیر تصفیه شکر است.