در بهترین زمان ؛ اتاق کودک را از اتاق والدین جدا کنید

جدا کردن اتاق خواب و مستقل خوابیدن کودک به تقویت اعتماد به نفس او کمک می کند اما این کار باید در زمان و سن مناسب کودکان انجام شود.
مسائل مهمی که همواره ذهن والدین را درگیر خود می نماید ، جدا کردن اتاق کودک از اتاق والدین است . بسیاری از والدین به دلیل نگرانی از اینکه مبادا برای کودک مشکلی پیش آید و آنها متوجه نشوند، کودک را کنار تخت خود می خوابانند . اما اگر در زمان مناسب اتاق کودک جدا شود ، این نگرانی ها دیگر جایی ندارد. در این بخش از نمناک شما را با پاسخ مهم ترین سوال والدین درباره زمان و چگونگی جداسازی اتاق کودک از اتاق والدین آشنا می کنیم.جدا کردن اتاق کودک
بهترین زمان برای جداسازی اتاق کودک ۱۲ تا ۱۸ ماهگی است زیرا در این سنین کودک، هنوز به والدین وابستگی پیدا نکرده و ترس از تاریکی برایش نا مفهوم است. برخی از افراد می گویند کودکانی که مادر شاغل دارند بهتر است تا سن سه سالگی در تختی جداگانه در اتاق خواب مادر بخوابند و این مسالههیچ مشکلی ایجاد نمی کند.
تاثیر جدا کردن اتاق خواب کودک
جدا نمودن اتاق خواب کودک از پدر و مادر تا ۴ سالگی تاثیرات زیادی در رفتار او می گذارد. دو نمونه از این تاثیرات عبارتند از:
تاثیر اول
جدا نمودن اتاق خواب کودک سبب می شود اعتماد آنها نسبت به والدین بیشتر شود و کودکان حتی زمانی که والدینشان در کنار آنها نیستند احساس امنیت کنند.
تاثیر دوم
جدا نمودن اتاق خواب کودک موجب تقویت حس استقلال در کودک می شود و با این روش کودک احساس میکند فضای شخصی و مخصوص به خود را دارد و میتواند خود مستقلا در اتاق خود بخوابد.
قبل از سن ۶ ماهگی نباید اتاق خواب کودک را از والدین جدا نمود زیرا تا قبل از ۶ ماهگی ، نوزاد آسیب پذیر است و همچنین به تغذیه از شیر مادر در طول شب نیاز دارد .
پس از شش ماهگی باید برای جدا نمودن تخت کودک از تختخواب پدر و مادر به تدریج اقدام کرد ، بدین صورت که ابتدا تختخواب کودک را با فاصله ای مناسب نسبت به تختخواب پدر و مادر قراردهید اما نباید کودک را در اتاقی جدا خواباند.
جدا خوابیدن کودکان، به اجتماعی شدن او کمک می نماید و اگر این اتفاق به تعویق افتد باعث ایجاد وابستگی بیمارگونه ای در کودک می شود.
* جدا کردن اتاق خواب برای کودکان بالای ۳ سال
برای جدا کردن اتاق خواب کودک سه ساله بهتر است صبور باشید و با صحبت و توضیح او را قانع نمایید که در اتاق خودش بخوابد. اگر کودکتان در نیمه های شب بیدار شد و به اتاق شما آمد مجدد او را به اتاقش ببرید و در کنار تخت او بمانید تا بخوابد . اگر کودک هر شب این کار را با تاخیر انجام داد، با تاخیر به اتاق او بروید و هفته ای یک بار به او اجازه دهید کنار شما بخوابد.
برای جدا کردن اتاق خواب کودک ۵ ساله لازم است به تدریج این کار را انجام دهید به طوری که ابتدا تخت او را جدا از تخت خودتان قرار دهید و سپس تخت او را به اتاق دیگر منتقل کنید .
اگر کودکتان برای خوابیدن کنار شما اصرار ورزید ، در مقابل این اصرار مقاومت کنید و سعی کنید با سرگرمی های مختلف او را به اتاقش ببرید.
هنگامی که قانونی را در خانه وضع می کنید ، حتما آن را در خانه اجرا نمایید تا کودک جدیت شما را دریابد . در برخی خانواده ها سابقه مشکلات روانی وجود دارد بنابراین احتمال بروز این مشکل درکودک هم هست و با جدا کردن او این حالت در او تشدید می شود.
* شرایط روحی کودک خود را در نظر بگیرید
اگر کودکتان دچار اضطراب جدایی بود حتما تحت نظر یک مشاور تصمیم به جدا کردن تخت او بگیرید و خودتان فرزندتان را تحت فشار نگذارید . توجه داشته باشید در صورت جدا نمودن اتاق خواب کودکانی که اضطراب جدایی دارند ، برخلاف تصور برخی از والدین این مشکل تشدید می شود.
برای جدا کردن اتاق کودک همراهی والدین بخصوص مادر نیاز است . آرامش مادر در این زمینه سبب می شود تا کودک هر چه سریعتر این مشکل حل شود.

توجه داشته باشید هنگامی که کودکتان را در تختش خواباندید کنارش و یا در تختخوابش دراز نکشید ، بلکه کنار تخت او بنشینید و با قصه گویی به او کمک کنید تا بخوابد .

هنگامی که می خواهید کودکتان را بخوابانید ، وجه مو یا دست خود را در اختیاراو قرار ندهید و اجازه دهید کودکتان خودش مستقلا به خواب رود . برخی والدین با خوابید کودک ۵-۶ ساله خود کنارشان مشکلی ندارند اما اتفاقا این یک اشکال بزرگ است که باید بررسی شود.