فردا خیلی دیر است ؛ زنگ خطر برای مسئولان نظام نواخته شده است

می خواهم از شهری برای تان بگویم که دو هزار سال تاریخ دارد. شهری که در گذشته نه چندان دور نام ایران را در جهان طنین انداز می کرد و جهان را از عظمت اش به شگفتی وا می داشت.
شهری که در هفتاد مورد در کشور رتبه نخست را به خود اختصاص داده بود.
اولین فرودگاه، اولین زمین چمن فوتبال، اولین بیمارستان و…
بله این شهر به عنوان عروس شهرهای ایران شهره گشت، اما در سال های اخیر بی توجهی و بی تدبیری مسئولان دولت و نیز محلی به این شهرستان باعث شد که هر روز زیرساخت های قدیمی اش ضعیف و ضعیف تر شود تا جایی که سیل مهاجرت نخبگان در دو دهه اخیر چند برابر شد و قدرت اقتصادی قشرهای جامعه ضعیف و سیل بیکاری و کلکسیون مشکل ها وآسیب ها در این شهر جاری شد و هر مسئولی هم در انتخابات وعده های رنگین داد و مردم نجیب این شهر را به بازی گرفت!
آری از مسجدسلیمانی برای شما می گویم که این روز ها درگیر زلزله شده و به ساکنان این شهر آسیب جدی وارد کرده تا جایی که زنگ خطر برای مسئولان نظام نواخته شده است.
مسئولان به هوش باشند که به این زنگ خطر باید امروز توجه کنند نه فردا که خیلی دیر است.
آقایان مسئولان بیش از بیست روز است که مردم شهر به مصیبت زلزله نشسته اند.
۹۰۰۰ واحد آسیب دیده اند و روند کارشناسی به سختی در حال طی شدن است و سبب نارضایتی عمومی شده است.
بسیاری از ساختمان های ادارات تخریب شده اند و روند کند خدمات در شهر مردم را کلافه کرده است.
از سوی دیگر، باید برای احیای سیستم فرسوده آموزشی- با توجه به فرارسیدن فصل مدارس- اهتمام جدی شود.
به راستی چرا تا کنون برخی مقامات هیات دولت از شخص رییس جمهوری گرفته تا اعضای کابینه به این شهرستان سفر نکرده اند؟!
کم توجهی به مردم محروم مسجدسلیمان و پایتخت نفتی خاورمیانه تا کی قرار است ادامه داشته باشد؟! مگر این مردم فداکار در جنگ تحمیلی خانواده های خود را تقدیم انقلاب نکردند؟!
مگر این شهر تاریخی بارها مورد حملات رژیم بعث قرار نگرفت؟!
آقایان مسئولان تبعیض تا کی؟!
کم توجهی به مردم نجیب و با اصالت این خطه تا کی قرار است ادامه یابد؟!
آقایان هیات دولت حتمن می دانند اگر زلزله سه ثانیه دیگر ادامه داشت، فاجعه انسانی هولناکی در این شهرستان رخ می داد.
آقایان مسئولان! این را بدانید که چنانچه بلایای طبیعی همچون قبل تکرار شود، در تاریخ نام شما برای همگان ثبت خواهد شد! چون مردم شهری که به مملکت خود افتخار می کردند و خدمت، به علت بی تدبیری برخی مسئولان به بدترین شکل جان خود را از دست می دادند.
بله! این قصه مردمانی است که در راه آبادانی مملکت خود تلاش کم نظیر کردند اما خیری از مسئولان شان در شهرستان و استان و کشور ندیدند!
آقایان مسئولان! پیشنهاد می دهم با توجه به استخراج نفت و گاز از صد سال گذشته تا کنون و خالی شدن زیر این شهر، نیاز مبرم است که در یک برنامه زمان بندی و با نظارت های ملی، در جابه جایی بخش هایی از شهر اقدام شود.
همین امروز نیز دیر است. باید همه بسیج شوند و تمام موانع هم برداشته شود تا خدای ناکرده شاهد فاجعه انسانی نباشیم که آن روز دیگر فرصت جبران نیست. هرجند، بیش از این هم برای هیات دولت درنگ جایز نیست.
* ایمان سعیدی – روزنامه نگار