رئیس فراکسیون خانواده مجلس : فشارها اجازه قرنطینه قم را نداد!

رئیس فراکسیون خانواده مجلس و نماینده تهران معتقد است که قرنطینه قم خارج از اختیارات وزیر بوده است. کسانی که این تصمیم را گرفتند و اجازه ندادند قرنطینه شدن شهر در گام اول اعمال شود، باید پاسخگو باشند که چرا به حرف وزیر هم توجه نکردند.
* مواجهه دولت و مردم با ویروس کرونا
شرایط فعلی جامعه از جهت وضعیت بهداشتی و زندگی عادی مردم باید به طور جدی مورد نظر قرار گیرد. وقتی که به مردم می‌گوییم در خانه بنشینید تکلیف کارگران و افرادی که روزمزد هستند و اگر در طول روز کار نکنند نمی‌توانند درآمدی کسب کنند، چه می‌شود؟ اکنون من شخصا مراجعات متعددی دارم اعم از زنان سرپرست خانوار یا مردانی که روزمزد کار می‌کنند. اینها می‌گویند قبول! ما در خانه می‌نشینیم اما چه کسی به ما غذا می‌دهد و مخارج روزانه ما را تامین می‌کند؟ این مساله مهمی درخصوص کارگران و کسانی است که روزمزد هستند و دولت باید برای این مساله راه حل داشته باشد.
از سوی دیگر بحث کارمندان نیز جدی است. ما نمایندگان مجلس با فشار به دولت باعث شدیم که دولت مدارس و دانشگاه را تعطیل کنند که این تعطیلی‌ها کنترل نسبتا مناسبی در برابر گسترش ویروس ایجاد کرد، اما کارمندان مجبورند هر روز سر کار بروند و نمی‌توان آنها را در نظر نگرفت. همان‌طور که دیده می‌شود با تاسف بسیار که نظام پزشکی نیز در این زمینه قربانی می‌دهد. از این جهت باید تکلیف ادارات، بانک‌ها و کارمندانی که مجبورند سر کار بروند روشن شود. این قشر نیز شهروندان ما هستند و نمی‌توانیم نسبت به آنها بی‌تفاوت باشیم.
لذا بحث قرنطینه کاملا باید جدی گرفته شود. ایتالیا در ابتدای گسترش ویروس مقداری مقاومت کرد اما به نظر می‌رسد که پذیرفته است که کشور ۶۰ میلیونی را به طور کامل قرنطینه کرده و قواعد قرنطینه را عملی کند. این موضوع باید از سوی مسئولان جدی گرفته شود.
* اگر اقدامات پیشگیرانه‌ای مثل قرنطینه قم انجام می‌ شد
من وزیر بهداشت، درمان و آموزش پزشکی را مقصر نمی‌دانم چون طبق اطلاعاتی که داریم وی در زمان خودش بحث قرنطینه قم را مطرح کرد و فشار هم آورد اما این اجازه داده نشد. یعنی این مساله خارج از اختیارات وزیر بوده است. کسانی که این تصمیم را گرفتند و اجازه ندادند قرنطینه شدن شهر در گام اول اعمال شود، باید پاسخگو باشند که چرا به حرف وزیر هم توجه نکردند.
* براساس قانون سازمان جهانی بهداشت هر دولتی که بخواهد شهری را قرنطینه کند باید تامین حقوق و معیشت مردم را به‌عهده بگیرد
دولت باید کار خود را انجام دهد چرا که قرنطینه ابزار و شرایط خود را دارد و براساس آن شرایطی که تعیین می‌کند باید مدیریت صورت گیرد. این نمی‌شود که بگوییم مردم از خانه بیرون نیایند، سرکار نروند درآمد هم کسب نکنند. پس از کجا مایحتاج روزانه خود را تامین کنند، معیشت آنها چگونه تامین شود؟ مراجعان بسیاری داشتم که مردم به صورت تلفنی گفتند در راستای قرنطینه خانگی چندین روز است که در خانه مانده و سر کار نرفتند اما اکنون چیزی برای خوردن ندارند. شاید من بتوانم ۱۰ یا ۱۵ نفر را حمایت کنم که کارشان درست شود اما آیا این شیوه مراجعه فردی مردم به نماینده می‌تواند مشکلات افراد را حل کند؟ بالاخره وقتی دولت به مردم می‌گوید از خانه بیرون نیایید باید مایحتاج مردم را تامین کند.