عطش در همسایگی کرخه حرف اول را می زند

گویی مشکل کشاورزان شوشی پایانی ندارد. در فصلی مشکل کودهای تقلبی دارند و فصلی دیگر کمبود سوخت برای وسایل کشاورزی، این بار، بی آبی گریبان کشاورزان غرب کرخه را گرفته است. کرخه که روزگاری طغیانش وحشت به جان اهالی آن منطقه می انداخت حالا تبدیل به رودی بی جان شده است.
اخیراً کشاورزان منطقه غرب کرخه حدود ۲۰۰ هکتار زمین کشاورزی را به زیر کشت بردند. کشاورزان می گویند که مسئولان بهره برداری آب به ما قول داده بودند که مشکل آب نخواهیم داشت اما حالا این وعده محقق نشده است. از جهتی هم کاشت نخیلات در کنار مزارعشان بر مشکلات آنها افزوده است چرا که نخل همواره باید سیراب باشد.
یکی از فعالان کشاورزی غرب کرخه به می گوید: حدود ٢٠٠ هکتار از مزارع سبز ذرت و صیفی جات تحت پوشش زهکش کیلومتر ٧۴ کانال پای پل کرخه بر اثر لجاجت برخی مسئولان رو به خشکی و تلف شدن است.
عزیز چنانه می افزاید: کشاورزان این محدوده که با وعده‌های مسئولان بهره برداری کانال پای پل کرخه – ناحیه شمال خوزستان برای استمرار وجود آب در زهکش و به امید عقد قرارداد اقدام به کشت کردند هم اکنون سرگردان مانده اند.
به گفته وی، اکنون کشاورزان این زهکش با خسارتی حداقل در هر هکتار ٣٠ میلیون ریال تاکنون حیران و درمانده نظاره گر محصولات در حال خشک شدن زهکش ٧۴ بر اثر بی آبی هستند.
از بی آبی نخل هم نمی روید
اگر چه سه رودخانه کرخه، دز و شاوور از شهرستان شوش می گذرند اما تمام مسیر بیابانی است و شن های روان پیشروی زیادی کرده‌اند و از جنگل‌های انبوه کرخه که روزی زیستگاه شیر و گوزن زرد بوده هیچ اثری نیست. کم آب شدن کرخه باعث شده بخش زیادی از درختان نابود شود، قسمتی را اهالی برای کشاورزی تسطیح کرده اند و چون از لوله کشی گاز هم محرومند، بخشی را هم به عنوان هیزم مصرف کرده اند. در همسایگی کرخه، عطش حرف اول را می زند. نخل هم در این زمینهای تشنه و خشک نمی روید.
نماینده مردم شوش در مجلس شورای اسلامی می گوید: مشکل کم آبی کشاورزان بخش غرب کرخه از دغدغه های مردم این منطقه است چراکه زندگی آنها بسته به کشاورزی و زمین است.
سید راضی نوری اظهار می کند: به نظرم باید مجموعه هایی که درگیر این موضوع هستند با تعامل و همیاری، این مشکل را حل بکنند.
نوری تاکید می کند: اگر شرکت بهره برداری آب قراردادی بسته باشد باید به قرارداد خود متعهد باشد و اگر قراردادی در میان نبوده بهتر است با تعامل این معضل پیش آمده حل شود.
سرنوشت زاینده رود در انتظار کرخه
رئیس سازمان جهاد کشاورزی استان خوزستان پیش از این گفته بود: با سدهایی که در بالادست کرخه احداث شده، سرنوشت زاینده رود در انتظار این رودخانه است.
کیخسرو چنگلوایی در همایش ملی «نقش نیشکر در توسعه پایدار» با بیان اینکه با ایجاد سد گتوند با دست خودمان نمک را وارد اراضی کشاورزی کردیم، عنوان کرد: سد گتوند نعمت نیست نغمت است.
وی افزود: راندمان و بهره وری آب در بهترین شرایط در خوزستان ۳۸ درصد است و با این حال باید گفت که بحران آب در استان داریم.
رئیس سازمان جهاد کشاورزی خوزستان با اشاره به اینکه ۹۸ درصد محصولات کشاورزی استان متکی به محصولات آبی است، تصریح کرد: وجود ۱۱ سد در بالادست رودخانه کرخه زنگ خطر است و بعید نیست در آینده کرخه به سرنوشت زاینده رود دچار شود.
رئیس سازمان جهاد کشاورزی خوزستان در این باره در گفتگو با خبرنگار مهر می گوید: تغییر الگوی کشت به معنای اینکه ما از باغبانی به زراعت تغییر کشت کنیم مشکلی را حل نمی کند.
چنگلوایی می افزاید: باغبانی هم تابستان آب می خواهد هم زمستان اما زراعت فقط پاییزه است.
وی یادآور می شود: در چنین شرایطی در صورتی که مسجل شود امکان تامین آب تابستانه نباشد بهتر است به صورت فصلی قرارداد بسته شود و برای کشت پاییزه آب در اختیار کشاورزان قرار داده شود.
چنگلوایی توضیح می دهد: ولی ما تاکید می کنیم که هر جایی مردم حق آبه داشتند باید آب کامل به آنها داده شود.
رئیس سازمان جهاد کشاورزی با اشاره به مزارع غرب کرخه می گوید: کانال احداث شده پای پل کرخه حدود ۱۰۸ کیلومتر است و بر همین اساس مردم هزینه کردند و حق آبه قدیمی داشتند.
چنگلوایی تاکید می کند: از نظر ما آب مورد نیاز کشاورزان باید تامین شود. در گفتگویی که با محمدرضا شمسایی مدیرعامل سازمان آب و برق خوزستان نیز داشتم وی قول جدی داد که مشکل را حل کند. اگر احیانا این مشکل حل نشده باشد مجدد پیگیری خواهم کرد.
وی درباره تغییر الگویی کشت در شرایط کنونی می گوید: حساسیت نخل بیش از زراعت است و باید به صورت دایم آب داشته باشد. به همین دلیل الگوی کشت در این شرایط می تواند کارساز باشد.
در صورت تامین نشدن آب کشاورزان غرب کرخه، بی شک حدود ۲۰۰ هکتار از محصولات زمین های کشاورزی نابود می شوند و اولین ضربه به اقتصاد شهرستان شوش وارد می شود.