سینماگران و جانبازان به ژاپن رفتند/ این سرفه‌ها را نشنیده نگیرید

به همت جانبازان شیمیایی موزه صلح تهران و همکاری سینماگران ایرانی دومین دوره جشنواره «صلح و دوستی ایران و هیروشیما» در کشور ژاپن برگزار شد.

مراسم امسال با حضور هنرمندانی همچون رخشان بنی اعتماد با فیلم گیلانه، سیدرضا میرکریمی با فیلم یک حبه قند، محمدعلی طالبی با فیلم باد و مه و محمدعلی باشه‌آهنگر با فیلم فرزند خاک و نمایش سه فیلم «بدون مرز» از امیرحسین عسگری و فیلم «حوض نقاشی» اثر مازیار میری و فیلم «مهمان داریم» از محمدمهدی عسگرپور با خواندن پیامی غیرحضوری از آنان و همچنین پیام دبیر دائمی جشنواره پرویز پرستویی توسط شهره گلپریان سینماگر مقیم ژاپن آغاز شد.

در طی چهار روز برگزاری جشنواره، جلسات نمایش فیلم همراه با نقد آثار در هیروشیما و توکیو برگزار شد و هنرمندان ایرانی دیدگاه‌های خود را در جلسات پرسش و پاسخ مطرح کردند.

رخشان بنی اعتماد که به همراه دکتر تسویا رییس گروه صلح طلب ژاپنی MOKT به سوالات حاضران پاسخ می‌داد اعلام کرد که فیلم گیلانه را به پاسداشت مادران رزمندگانی ساخته ام که هشت سال با دست خالی نه فقط در مقابل صدام بلکه مقابل همه آنانی که ناجوانمردانه به کمکش شتافته بودند، مقاومت کردند. از صمیم قلب اعلام می‌کنم که اگر همه ما هنرمندان و ملت ایران سال‌های سال به آنان در زندگی و کار هنریمان توجه نشان دهیم باز هم فرسنگ ها از قدردانی به حق در مقابل کار بی نظیری که آنان برای ما و جامعه و کشورمان انجام داده اند فاصله خواهیم داشت.

وی در ادامه از همه حضار ژاپنی درخواست کرد تا یک دقیقه به پا خاسته و به این رادمردان ادای احترام کنند.

محمد علی طالبی نیز پس از نمایش فیلم «باد و مه» از رنج و امید در این فیلم و مشکلات امروزین در کشورهای خاررمیانه سخن گفت و دلیل شروع جنگ ها و نزاع‌ها را وجود نفت و طمع استعمارگران بدان دانست و نابودی و قربانی شدن پدران و مادران و به تبع اسیب دیدن کودکان و اثرات مخرب روانی ماندگار را از عوارض بدیهی و ساده این تفکر غلط دانست که فیلم «باد و مه» بدان توجه دارد.

سید رضا میر کریمی نیز پس از نمایش فیلمش در هیروشیما چنین گفت: فجایع بسیاری به ملت مظلوم کشور ما در طی سال‌های متمادی جنگ تحمیل شد. سلاح‌های غیر متعارف و بمب های شیمیایی در سطحی وسیع و بدون هیچگونه ممانعت جهانی بی پروا علیه نظامیان و غیرنظامیان ما به کار رفت و در شرایطی که جوانان، کودکان و مردم ایران تنها و تنها به بهانه دفاع از کشور خود ناعادلانه کشته و زخمی می‌شدند، فضای تبلیغاتی در کشورهای غربی، مردم ما را جنگ طلب معرفی می‌کرد. امروز ما سینماگران و جانبازان شیمیایی ایرانی به اینجا آمده ایم برای افشای مظلومیت و اعلام صلح طلبی همراه با خواست عدالت ایرانیان ولی این صلح طلبی فقط رویکرد امروز ما نیست بلکه ریشه در باورها و تاریخمان دارد و بهترین گواه بر آن نوع عملکرد اخلاقی رزمندگان ما در جنگ و سینمای صلح طلب و اخلاقگرای ما در جهان است.

محمد علی باشه آهنگر کارگردان فیلم «فرزند خاک» و «ملکه» نیز آمار تاسف بار یک صد هزار مصدوم ثبت شده شیمیایی و شصت هزار نفر درگیر با مشکلات و عوارض ناشی از استنشاق این گازها را ننگین و تاسف بار خواند و از جهانیان خواست تا از سرفه های مظلومانه جانبازان حاضر در این سالن و در هنگام نمایش فیلم ها که سندی بی چون و چرا است کمی درس عبرت بگیرند.

حضور در مراسم جهانی هفتادمین سالگرد بمباران اتمی هیروشیما، دیدار با دانشجویان این شهر، رونمایی از ترجمه ژاپنی کتاب «سفر به روایت سرفه ها»، برگزاری جشنواره فیلم صلح و دوستی ایران در هیروشیما و توکیو و بازدید از جزیره محل کارخانه های نابودشده ساخت سلاح‌های شیمیایی ژاپن و شرکت نمادین در مراسم به آب انداختن فانوس به یاد قربانیان این جنایت در هیروشیما از دیگر برنامه های گروهی جانبازان شیمیایی، هنرمندان و نویسندگان همراه از جمله گلعلی بابایی و حبیب احمدزاده از سفر به ژاپن است.