نوجوان تئاتری تسلیم بیماری نمی‌شود/ آقای وزیر برای بیمه کاری کنید

 هر کدام از ما انسان‌ها در زندگی با مشکلاتی مواجه می‌شویم که گاه تاب و توان ما را می‌گیرند و کاسه صبرمان را لبریز می‌کنند. در این شرایط برخی به راه خود ادامه می‌دهیم و برخی به حاشیه می‌رویم، اما مواقعی پیش می‌آید که با دیدن افرادی که در شرایط خاص با توان و انرژی مضاعفی زندگی را سپری می‌کنند، مشکلات و شرایط‌‌مان بسیار ناچیز و نازل جلوه می‌کنند.

حمیدرضا حافظ شجری نوجوان ۱۳ ساله بازیگری است که در شهر مشهد، در عرصه تئاتر فعالیت می‌کند. برای اولین بار با او در سی و دومین جشنواره تئاتر فجر مواجه شدیم که در نمایش کمدی «دو – یک به نفع بارسلونا» به نویسندگی و کارگردانی مهسا غفوریان به ایفای نقش پرداخت و لوح تقدیر بازیگری بخش رقابتی جشنواره را برای ایفای نقش در این نمایش کمدی، دریافت کرد.

برای دومین بار حمیدرضا را وقتی به همراه پدر خود و علی زارعی مدیرتولید گروه تئاتر «شایا» به سرپرستی حمیدرضا نعیمی  آمد، دیدیم؛ بسیار مرتب و منظم و در عین حال لبخندی به صورت داشت. از نزدیک و به لحاظ فیزیکی تصور می‌شد که این نوجوان هنرمند، کودکی ۵ یا ۶ ساله است ولی واقعیت این است که او ۱۳ سال دارد.

حمیدرضا حافظ شجری در ۵ سالگی دچار تبی شدید شد که این تب او را مبتلا به نوعی نادر از بیماری رماتیسم مفصلی کرد. حمیدرضا به گفته پزشک معالج خود شروع به مصرف داروهای درمانی کرد ولی بعد از مدتی قلب او به اصطلاح آب آورد ولی این مشکل با مصرف داروها کنترل شد.

از آن زمان تا کنون، حمیدرضا از دردهای شدیدی رنج می‌برد و قادر نیست دست، زانو، مچ و انگشتان خود را به خوبی خم و راست کند و جلوی رشد طبیعی جسم او گرفته شده است.

با دیدن این نوجوان ۱۳ ساله هنرمند و بازیگر تئاتر، بار دیگر یادمان می افتد که بزرگی به سن و سال نیست و صبر و بردباری و شریف زیستن را می‌توان به خوبی از یک نوجوان آموخت. حمیدرضا در بسیاری از لحظات تمایلی به توضیح شرایط جسمانی و بیماری خود نداشت. غروری قابل احترام در چهره‌اش وجود داشت که اجازه ترحم و دلسوزی را به کسی نمی‌داد.
​
پدرش نیز همچون حمیدرضا، لبخندی به لب داشت. او معتقد بود که حمیدرضا پیش از سال ۹۰ که وارد عرصه تئاتر و بازیگری تئاتر شد، شرایط متفاوتی با ۴ سال اخیر داشت و هر گاه داروهای درمانی را مصرف می‌کرد، رمق حرکت کردن و فعالیت را نداشت اما از وقتی با تئاتر آشنا شده، بیماری دیگر تأثیر گذشته را روی او ندارد و روحیه حمیدرضا به کلی تغییر کرده است.

برای اولین بار فرشید تمری که از هنرمندان تئاتر مشهد است، حمیدرضا را وارد عرصه بازیگری تئاتر کرده است. حمیدرضا علاقمند به بازی در آثار کمدی است و وقتی از او پرسیدیم که کدام بازیگر سینما و تئاتر را دوست دارد و مایل است مانند او شود، پاسخ داد: من عاشق رضا عطارانم و دوست دارم او را از نزدیک ببینم.

علی زارعی که از طرف گروه تئاتر «شایا» پیگیر شرایط و وضعیت حمیدرضا حافظ شجری است، گفت که تلاش دارد تا قرار ملاقاتی برای حمیدرضا با این بازیگر مطرح سینما، هماهنگ کند.

یکی دیگر از علاقه‌های حمیدرضا این است که با وزیر بهداشت از نزدیک ملاقات داشته باشد. پدرش می‌گوید می‌خواهیم وزیر را ببینیم تا از او بخواهیم که دستور دهد فرزندم بیمه شود.

وقتی از حمیدرضا پرسیدیم که آیا مایل است در دانشگاه در رشته تئاتر ادامه تحصیل دهد؟ پاسخ‌اش منفی بود زیرا علاقه‌مند است که در آینده پزشک شود شاید به این امید که کودکان و نوجوانان بیمار را درمان کند تا همچون خودش روزها را با درد سپری نکنند.

پدر حمیدرضا که از نیروهای خدماتی هلال احمر مشهد است، به همراه حمیدرضا، خواهر بزرگتر او و مادر خانواده در خانه‌ای استیجاری زندگی می‌کنند. هزینه کرایه خانه، خورد و خوراک خانواده و مخارج دیگر، تأمین هزینه داروهای درمانی حمیدرضا را با مشکل مواجه کرده است.

یکی از داروهای مورد نیاز برای درمان حمیدرضا، دارویی نایاب و خارجی است. به گفته پدر حمیدرضا، تأخیر در مصرف این دارو باعث دردهای شدیدی در جسم حمیدرضا می‌شود و شرایط را برای او سخت می‌کند.

حمیدرضا زیاد تمایلی نداشت درباره این موارد صحبت کند و وقتی از او می‌خواستیم در صورت تمایل درباره این مسایل حرف بزند، تنها لبخند می‌زد و می‌گفت که حرفی در این باره ندارم. البته او از فرشید تمری به عنوان استاد خود و کسی که باعث ورودش به عرصه تئاتر شد و همچنین کیوان صباح رئیس انجمن هنرهای نمایشی مشهد، حمیدرضا نعیمی سرپرست گروه تئاتر «شایا» و مهدی شفیعی مدیرکل هنرهای نمایشی، به خاطر حمایت‌هایی که از او داشتند، تشکر کرد.

طبق گفته علی زارعی، حمیدرضا به همراه پدرش ملاقاتی با ایرج راد مدیرعامل خانه تئاتر داشتند اما این نوجوان هنرمند هنوز از سوی خانه تئاتر مورد حمایت قرار نگرفته و تقاضای او برای عضویت افتخاری در انجمن بازیگران خانه تئاتر نیز به نتیجه نرسیده است.

حمیدرضا برایش مهم نیست همکلاسی‌ها و دیگران به خاطر کوچک ماندن جثه‌اش چه فکری درباره او می‌کنند و فقط برایش مهم است که در تئاتر فعالیت داشته باشد.

او اهل نمایشنامه خواندن نیز هست و فرشید تمری که حکم استادی وی را دارد، آثاری را برای مطالعه در اختیارش قرار می‌دهد. البته علی زارعی اعلام کرد که گروه تئاتر «شایا» هزینه تأمین نمایشنامه‌ها و کتاب‌های مختلف را بنا به خواسته حمیدرضا متقبل می‌شود ضمن اینکه به تأکید حمیدرضا نعیمی سرپرست گروه، حمایت‌ برای اسکان و طی کردن روند درمانی این هنرمند نوجوان تئاتر، توسط این گروه تئاتری و در حد توان و امکانات گروه، صورت می‌گیرد.

حمیدرضا حافظ شجری تا لحظات پایانی  بیشتر سکوت کرد و شنونده بود و لحظاتی نیز که صحبت می‌کرد، سخنانش همراه با مناعت طبع بود. گاهی هم در چهره‌اش می‌شد دید که تمایلی به صحبت پدر خود یا علی زارعی، درباره بیماری‌اش ندارد.

او با همان لبخندی که هنگام ورود به خبرگزاری به لب داشت، خبرگزاری را ترک کرد؛ کمدین نوجوانی که درد را در پس چهره خود پنهان کرده و مجال ظهور و بروز به آن را نمی‌دهد. حمیدرضا نمونه هنرمندی بزرگ در جسمی کوچک است که شرافتمندانه زیستن را از کودکی و نوجوانی، آغاز کرده است.